จอมวายร้ายกับยัยหลงยุค

การแต่งงานกับปิศาจจอมเจ้าเล่ห์ผู้นี่ช่างขาดทุนเสียจริงๆ อ๊ากก..ตอนก่อนแต่งร่างนี้คิดอะไรอยู่กันแน่นะ หญิงสาวผู้มีเครื่องหน้างดงามกำลังตีโพยตีพายอยู่หน้าคันฉ่องใบใหญ่บนโต๊ะ  ..

จวิ้นฝูคือสุภาพบุรุษงั้นเรอะพวกเขาใช้ตาข้างใดมองกันนั่นคือปิศาจในร่างหนุ่มรูปงามชัดๆ หว่าจ๋ายผู้นี้อยากจะเอาหัวโขกกำแพง พวกท่านอย่าหลงแค่รูปลักษณ์ภายนอกของอีตานี่เส้

"แต่งงานเพราะหน้าที่สินะ?  

  เฮ้อก็ดีนะ เจ้าแค่หาประโยชน์ใส่ตัว ส่วนข้าก็จะได้หาความสุขใส่ตัว แต่งงานแค่ในนามห้ามล่วงเกิน  ตกลงหรือไม่?" หว่าจ๋าย กล่าวเสียงเย็นขณะมองใบหน้าชายหนุ่มอย่างละเอียด ถึงจะมีความงดงามปานใดสุดท้ายก็เป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่ง

ทำให้ใจสั่นได้ก็เพราะเพียงแค่รูปโฉม ต่อให้ใจสั่นมากเท่าใด จะมีประโยชน์อันใด ในเมื่อเขาไม่หันมามอง

เพราะ นาง เป็นแค่ตัวหมากในกระดานเขาเท่านั้นเอง

"ข้าก็เปรียบเสมือนวารีที่เปลี่ยนไปตามภาชนะที่รองรับ"

แม้นวารีเพียงน้อยนิดก็ทำให้ท่านสิ้นใจได้ เพราะท่านได้เพียงแต่มองมิอาจลิ้มรส